UAV LiDAR en fotogrammetrie hebben evenveel verschillen als overeenkomsten. Bij het maken van een keuze tussen de twee technieken is het daarom belangrijk om te begrijpen dat ze verschillende omstandigheden vereisen, verschillende resultaten opleveren en dat ze voor verschillende doeleinden worden gebruikt.
Meetprincipe
LiDAR staat voor Light Detection and Ranging en maakt gebruik van laserstralen voor het uitvoeren van metingen. LiDAR schiet een laserstraal uit en meet de tijd die de straal nodig heeft om terug te keren. Het is een zogenaamde actieve sensor techniek; in plaats van energie van objecten te detecteren, zendt LiDAR zelf energie uit.
Fotogrammetrie is het maken van kaarten aan de hand van digitale luchtfotos die met een speciale hoge resolutie fotocamera worden gemaakt. Fotogrammetrie is gebaseerd op het omzetten van 2D beelden naar 3D modellen. De beelden worden verwerkt en gecombineerd om metingen mogelijk te maken. Fotogrammetrie kan alleen punten genereren die de camerasensor kan waarnemen.
Eindproduct en onderzoeksdoel
Het eindproduct van een LiDAR-onderzoek is een 3D-puntenwolk. De dichtheid van de puntenwolk hangt af van zowel de sensoreigenschappen als de vluchtparameters (vlieghoogte en snelheid). Een belangrijke eigenschap van LiDAR is dat de laserstralen door vegetatie heen kunnen dringen en zo het onderliggende terrein en objecten bereiken. Zo kunnen digitale terreinmodellen van bijvoorbeeld een dichtbeboste omgeving worden gegenereerd*. Bovendien is LiDAR niet afhankelijk van de aanwezigheid van licht voor het maken van beelden.
Fotogrammetrie genereert full-color 3D- en 2D-modellen van het terrein, die gemakkelijker te visualiseren en interpreteren zijn dan LiDAR beelden. In onderzoeken waar visuele beoordeling vereist is (bijvoorbeeld inspectie van gebouwen of gewassen), is fotogrammetrie daarom de aangewezen technologie. Fotogrammetrie puntenwolken zijn wel minder gedetailleerd dan LiDAR puntenwolken en het resultaat is afhankelijk van het aanwezige licht. Niet of slecht zichtbare objecten (zoals smalle hoogspanningskabels) worden door fotogrammetrie niet herkend.
Conclusie
Bij het vergelijken van LiDAR en fotogrammetrie is het belangrijk te begrijpen dat beide technologieën hun voordelen en beperkingen hebben. De resolutie van beide technieken is vergelijkbaar maar de kosten voor een LiDAR drone onderzoek zijn drie tot vier keer zo hoog dan voor een fotogrammetrie drone onderzoek. Dit komt door hoge kosten voor apparatuur en voor data processing. Verder duurt het veldwerk langer omdat er met LiDAR op geringere hoogte wordt gevlogen (30-40m boven maaiveld) om goede data te verkrijgen. Hierdoor moeten er meer vluchtlijnen gevlogen worden. In gebieden waar geen hoge vegetatie is, heeft het gebruik van fotogrammetrie daarom de voorkeur. De toepassing van LiDAR in combinatie met UAV staat nog in de kinderschoenen, maar zal de komende jaren steeds toegankelijker en betaalbaarder worden.
