De Mijnbouwwet, met als bevoegd gezag het ministerie van Economische Zaken (ELI), is de leidende wetgeving voor diepe geothermie. De Mijnbouwwet is in meer detail uitgewerkt in het Mijnbouwbesluit en de Mijnbouwregeling. In het kader van de Mijnbouwwet moet ten eerste een opsporingsvergunning worden aangevraagd voor het doen van de eerste boring. Als deze voldoende productief blijkt te zijn kan de opsporingsvergunning worden omgezet in een winningvergunning.

Daarnaast is een mijnbouwmilieuvergunning nodig en gelden nog enkele lokale vergunningen (bouwvergunning, aanlegvergunning, etc.). Sinds de komst van de WABO in 2010 is er een centraal aanspreekpunt of loket voor alle vergunningen - en dit loket is afhankelijk van de hoofdactiviteit op de boorlocatie. 

De mijnwet - met name de secties, die betrekking hebben op geothermie - wordt in de komende periode aangepast om de aansluiting met de vele geothermische initiatieven te verbeteren. Het nu voorliggende concept voor deze wijzigingen is een sterke verbetering ten opzichte van de huidige situatie.

De vergunningsvoorwaarden voor boren en het beheer van bronnen worden verscherpt - de zogenaamde 'moratorium' discussie. Lees meer over deze ontwikkelingen en de technische voorwaarden.

Informatie over reeds aangevraagde en vergunde licenties en de procedures is te vinden op het Nederlands Olie- en Gasportaal. De landkaart van Nederland met het overzicht van de vergunningen per 1 januari 2011 is ook als pdf beschikbaar.